Smaki Toskanii – tatar z wołowiny

Gdybym napisała, że zamawiamy tatar regularnie, skłamałabym. Bardzo długo nie mogłam się przekonać, by spróbować. Z natury jestem dość nieufna – jak nie widzę całej drogi, skąd mięso przyjechało, od kogo, co napisane w papierach, to czuję się niepewnie. Na dodatek mam swoją personalną traumę z cebulą (z dzieciństwa) – przełamanie się, by zacząć ją z powrotem używać w daniach, zajęło mi całą wieczność.

Za pierwszym razem byłam dzielna i robiłam dobrą minę do złej gry. Było to w Warszawie, gdzieś na Freta. Od tego czasu wiele się zmieniło. Tatar zamawiam coraz chętniej, szczególnie jeśli jest ze sprawdzonych lub polecanych knajp (zaglądamy zawsze do rankingu Krytyki Kulinarnej, bo lepszego chyba w Warszawie nikt nie zrobił).

Moje życie raz na zawsze odmieniła Toskania. Tatar w Castellinie in Chianti wyparł ze świadomości wszystkie cebulki, pieczarki, ogórki, którymi dekoruje się talerze, poprzednie doświadczenia restauracyjne i powalił na kolana. Teraz robię go tylko po włosku!

Tatar – najważniejszy składnik

Mięso! Wołowina z dobrego źródła: polędwica wołowa albo ligawa. Ostatnio wyczytałam, że tatar z dziczyzny też może być prawdziwym rarytasem, – przygotowuję się do spróbowania.

Z pewnością w wielu miastach da się znaleźć sklep mięsny ze dostawami świeżego mięsa, gdzie można bez obaw kupić kawałek na tatara. W większych miastach działają również sklepy internetowe, dzięki którym nawet nie trzeba fatygować się osobiście (np. w Warszawie Befsztyk posiada sklep i stacjonarny, i internetowy). My ostatnio odkryliśmy w naszych okolicach Boucherie de Varsovie. Nigdy nie wychodzimy od Pana z pustymi rękoma. A po spróbowaniu polędwicy, na którą nas namawiał, stwierdziłam, że grzechem będzie obrabiać ją termicznie i postanowiłam zrobić pierwsze podejście do przepisu inspirowanego smakami Toskanii.

Przepis na tatar wołowy po toskańsku (tartare di carne)

Składniki:

• polędwica wołowa  (wagi nie podaję celowo, proszę oszacować w zależności od ilości chętnych do poczęstowania się)
• oliwa z oliwek
• pieprz czarny
• szczypiorek
• sól
• bagietka

Mięso bardzo drobno posiekać (zawsze na tatar mięso się sieka, nie mieli!). Dodać kilka kropel oliwy, sól, pieprz, drobno pokrojony szczypiorek i wymieszać.

Serwować na kromkach pokrojonej bagietki. Proste prawda?

Można dodać jako dekorację (oraz do smaku) kapary, jeśli ktoś lubi. Fajnym urozmaiceniem będzie sos musztardowy – łyżeczka soku z cytryny, 2 łyżeczki musztardy Dijon, kilka kropel miodu oraz szczypta płatków chili.

Przyznam się od razu, że musztardę dodałam prosto do mięsa, zakładając, że doprawię tak, że wszystkim będzie smakować. Nie mogłam się również powstrzymać i domieszałam trochę startego sera pecorino (wszystko z serem smakuje lepiej!).

Tatar zniknął szybciej niż bagietka. A ja mam jeszcze 9 przepisów na toskańskie wariacje z tatarem. Będzie się działo w kuchni! Smacznego :)

P.S. linki do sklepów umieściłam tu dobrowolnie, z własnej i nieprzymuszonej woli – są naprawdę dobre, a dobro trzeba szerzyć 

Wersja do druku